مزمور-66

1  [برای سالار مغنیان. سرود و مزمور] ای تمامیِ زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!
2  جلال نام او را بسرایید، و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!
3  خدا را گویید، چه مَهیب است کارهای تو! از شدت قوّت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!
4  تمامیِ زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام تو ترنم خواهند نمود. سِلاه.
5  بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی‌آدم مهیب است.
6  دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبور کردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.
7  در تواناییِ خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امّت‌ها است. فتنهانگیزانْ خویشتن را برنیفرازند، سِلاه.
8  ای قومها، خدای ما را متبارک خوانید و آواز تسبیح او را بشنوانید.
9  که جانهای ما را در حیات قرار می‌دهد و نمی‌گذارد که پایهای ما لغزش خورد.
10  زیرا ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره را غال می‌گذارند.
11  ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.
12  مردمان را بر سر ما سوار گردانیدی و به آتش و آب در آمدیم. پس ما را به جای خرم بیرون آوردی.
13  قربانی‌های سوختنی به خانهٔ تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،
14  که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگیِ خود آنها را به زبان خود آوردم.
15  قربانی‌های سوختنیِ پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.
16  ای همهٔٔ خداترسان بیایید و بشنوید تا از آنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.
17  به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.
18  اگر بدی را در دل خود منظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی‌شنید.
19  لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.
20  متبارک باد خدا که دعای مرا از خود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.