آیاتی از کتاب تورات

18.  چنین مقرر است، هنگامی که بر تخت سلطنتش جلوس کرد نسخه‌ای از این توراه را که پیش کُوهِن (کاهن)‌های سبط لِوی است برای خود روی طوماری بنویسد.

4.      تا این‌که در میان تو مسکین نباشد، زیرا در سرزمینی که خداوند خالقت به تو به ملکیت می‌دهد که وارث آن گردی، حتماً برکتت خواهد داد...

9.      مواظب خود باش مبادا در دلت اندیشه‌ی فاسدی باشد که بگویی سال هفتم یعنی سال صرف‌نظر کردن (از طلب) نزدیک است و نظرت به برادر مسکینت بد باشد و به او (وام) ندهی و علیه تو به درگاه خداوند فریاد برآورد و تو خطاکار شوی.

13.  و هنگامی‌که از پیش خود روانه‌اش می‌کنی، دست خالی روانه‌اش نکن.

18.  تا این‌که همان کارهای زشتی را که برای معبودانشان می‌کردند به شما یاد ندهند که انجام دهید و نسبت به خداوند خالقتان خطاکار شوید.