سهراب سپهری / هنوز در سفرم

...یک زمانی بود آدم ها خیال می کردند

یک گنجشک برای تمام آسمان بس است.

چه آرزوی کوچکی داشتند.

آدم هایی پیدا می شدند که تمام عمر عاشق می ماندند.

چه حوصله ای. خوشا به حال ما

که با چند قدم از روی همه چیز رد می شویم.

بی آن که دعایی خوانده باشیم

روی دیوار کلیسا نقاشی می کنیم،

به همان سبُک‌باری که رفته ایم بر می گردیم

و یقین داریم که برای مذهب نمره خوبی خواهیم گرفت.

مثل زنبور عسل نه، مثل پروانه روی تجربه ها بنشینیم

و برخیزیم.

تنهایی، مراقبه ، شور، حال ،عشق...

از هر کدام اندکی بچشیم ،

هیچ چیز نباید زیاد وقت ما را بگیرد.

(سهراب سپهری / هنوز در سفرم)

آیاتی از کتاب مقدس

28.            ایشان لعنت بکنند اما تو برکت بده،‌ ایشان برخیزند و خجل گردند، و اما بندة تو شادمان شود

10.            و ایشان را از دست دشمن نجات داد، و از دست خصم رهایی بخشید

18.            و آتش در جماعت ایشان افروخته شده، شعلة آتش شریران را سوزانید

24.            و زمین مرغوب را خوار شمردند، و به کلام وی ایمان نیاوردند

32.            و او را نزد آب مریبا خشمناک نمودند، حتی موسی را به خاطر ایشان پریشان گردید

17.            احمقان به‌سبب طریق شریرانة خود، و به‌سبب گناهان خویش خود را ذلیل ساختند

39.            و باز کَم گشتند و ذلیل شدند، از ظلم و شقاوت و حزن

6.                 به‌سبب آواز نالة خود استخوان‌هایم به گوشت من چسبیده است

35.            عهد خود را نخواهم شکست، و آنچه را اعلام کرده‌ام تغییر نخواهم داد

14.            ای خد.ا متکبران بر من برخاسته‌اند، و گروهی از ظالمان قصدجان من دارند، و تو را در مدّ‌نظر خود نمی‌آورند

4.                 دشمنانت در میان وعده‌گاه تو غرش می‌کنند، و عَلَم‌های خود را برای علامات برپا می‌نمایند

8  استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلمآمیز را از جای بلند می‌گویند.

12  زیرا دشمن نبود که مرا ملامت می‌کرد والاّ تحمل می‌کردم؛ و خصم من نبود کهبر من سربلندی می‌نمود؛ والاّ خود را از وی پنهان می‌ساختم،

11  پس هرگاه شما که شریر هستید، دادن بخششهای نیکو را به اولاد خود می‌دانید، چقدر زیاده پدر شما که در آسمان است چیزهای نیکو را به آنانی که از او سؤال می‌کنند خواهد بخشید!

26  و هر که این سخنان مرا شنیده، به آنها عمل نکرد، بهمردی نادان مانَد که خانهٔ خود را بر ریگ بنا نهاد.

10  خوشابحال زحمتکشان برای عدالت، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.

12  از این جهت ای آسمانها و ساکنان آنها شاد باشید؛ وای بر زمین و دریا زیرا که ابلیس به نزد شما فرود شده است با خشم عظیم، چون می‌داندکه زمانی قلیل دارد.

7  و تمام اندیشهٔ خود را به وی وا گذارید، زیرا که او برای شما فکر می‌کند.

12  ای حبیبان، تعجّب منمایید از این آتشی که در میان شماست، و بجهت امتحان شما می‌آید، که گویا چیزی غریب بر شما واقع شده باشد

آیاتی از کتاب مقدس

21  زیرا که از درون دل انسان صادر می‌شود، خیالات بد و زنا و فسق و قتل و دزدی

27  عیسی وی را گفت، بگذار اوّل فرزندان سیر شوند زیرا نان فرزندان را گرفتن و پیش سگان انداختن نیکو نیست.

36  اینها را رخصت ده تا به اراضی و دهات این نواحی رفته، نان بجهت خود بخرند که هیچ خوراکی ندارند.

13  و بدیشان گفت، آیا این مثل را نفهمیده‌اید؟ پس چگونه سایر مثلها را خواهید فهمید؟

26  و اگر شیطان با نفس خود مقاومت نماید و منقسم شود، او نمی‌تواند قائم ماند، بلکه هلاک می‌گردد.

12  امّا پسران ملکوت بیرون افکنده خواهند شد، در ظلمت خارجی جایی که گریه و فشار دندان باشد.

8  زیرا هر که سؤال کند، یابد و کسی که بطلبد، دریافت کند و هر که بکوبد برای او گشاده خواهد شد.

19  گنجها برای خود بر زمین نیندوزید، جایی که بید و زنگ زیان می‌رساند و جایی که دزدان نَقْب می‌زنند و دزدی می‌نمایند.

16  قومی که در ظلمت ساکن بودند، نوری عظیم دیدند و برنشینندگان دیار موت و سایه آن نوری تابید.

15.            خد.اوند جمیع افتادگان را تأیید می‌کند، و خم‌شدگان را بر می‌خیزاند

4.                 خد.اوند قسم خورده است و پشیمان نخواهد شد، که تو کاهن هستی تا به ابد، به رتبة مَلِکی‌صَدَق

آیاتی از کتاب مقدس

19  و دیدم وحش و پادشاهان زمین و لشکرهای ایشان را که جمع شده بودند تا با اسبسوار و لشکر او جنگ کنند.

5   زیرا گناهانش تا به فلک رسیده و خداظلمهایش را به یاد آورده است.

15  و تاجران این چیزها که از وی دولتمندشده‌اند، از ترسِ عذابش دور ایستاده، گریان و ماتمکنان

20  پس ای آسمان و مقدّسان و رسولان و انبیا شادی کنید زیرا خدا انتقام شما را از او کشیده است.

3   پس مرا در روح به بیابان برد و زنی را دیدم بر وحش قرمزی سوار شده که از نامهای کفر پر بود و هفت سر و ده شاخداشت.

8   آن وحش که دیدی، بود و نیست و از هاویه خواهد برآمد و به هلاکت خواهد رفت؛ و ساکنان زمین، جز آنانی که نامهای ایشان از بنای عالم در دفتر حیات مرقوم است، در حیرت خواهند افتاد از دیدن آن وحش که بود و نیست و ظاهر خواهد شد.

15  و مرا می‌گوید، آبهایی که دیدی، آنجایی که فاحشه نشسته است، قومها و جماعتها و امّت‌ها و زبانها می‌باشد.

11  و به خدای آسمان به‌سبب دردها و دمّلهای خود کفر می‌گفتند و از اعمال خود توبه نکردند.

7   و به وی داده شد که با مقدّسین جنگ کند و بر ایشان غلبه یابد؛ و تسلّط بر هر قبیله و قوم و زبان و امّت، بدو عطا شد.

11  و ایشان بوساطت خون برّه و کلام شهادت خود بر او غالب آمدند و جان خود را دوست نداشتند.

17  و اژدها بر زن غضب نموده، رفت تا با باقی‌ماندگانِ  ذریّت او که احکام خدا را حفظ می‌کنند و شهادتِ عیسی را نگاه می‌دارند، جنگ کند.

5   و اگر کسیبخواهد بدیشان اذیّت رساند، آتشی از دهانشان بدر شده، دشمنان ایشان را فرو می‌گیرد؛ و هر که قصد اذیّت ایشان دارد، بدینگونه باید کشته شود.

10  و ساکنان زمین بر ایشان خوشی و شادی می‌کنند و نزد یکدیگر هدایا خواهند فرستاد، از آنرو که این دو نبی ساکنان زمین را معذّب ساختند.

9   و جوشنها داشتند، چون جوشنهای آهنین و صدای بالهای ایشان، مثل صدای ارابه‌های اسبهای بسیار که به جنگ همی تازند.

8   و دیدم که اینک، اسبی زرد و کسی بر آن سوار شده که اسم او موت است و عالم اموات از عقب او می‌آید؛ و به آن دو اختیار بر یک ربع زمین داده شد تا به شمشیر و قحط و موت و با وحوشِ زمین بکُشند.

14  و آسمان چون طوماری پیچیده شده، از جا برده شد و هر کوه و جزیره از مکان خود منتقل گشت.

13  و هر مخلوقی را که در آسمان و بر زمین و زیرزمین و در دریاست و آنچه در آنها می‌باشد، شنیدم که می‌گویند، تختنشین و برّه را برکت و تکریم و جلال و توانایی باد تا ابدالآباد.

7   اینک، با ابرها می‌آید؛ و هر چشمی او را خواهد دید، و آنانی که او را نیزه زدند، و تمامی امّت‌های جهان برای وی خواهند نالید. بلی! آمین.

3   و آوازی بلند از آسمان شنیدم که می‌گفت، اینک، خیمهٔ خدا با آدمیان است و با ایشان ساکن خواهد بود و ایشان قومهای او خواهند بود و خودِ خدا با ایشان خدای ایشان خواهد بود.

11  و تجّار جهان برای او گریه و ماتم خواهند نمود، زیرا که از این پس بضاعت ایشان را کسی نمی‌خرد.

19  و خاک بر سر خود ریخته، گریان و ماتمکنان فریاد برآورده، می‌گفتند، وای، وای بر آن شهر عظیم که از آن هر که در دریا صاحب کشتی بود، از نفایس او دولتمند گردید که در یک ساعت ویران گشت.

11.            اینک قدم‌های ما را احاطه کرده‌اند، و چشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند

10.            زیرا جانم را در عالم اموات رها نخواهی کرد و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را ببیند

18.            همة استخوان‌های خود را می‌شمارم، ایشان به من چشم دوخته می‌نگرند

8.                 زمین متزلزل و مرتعش شده اساس کوه‌ها بلرزید، و متزلزل گردید چون که خشم او افروخته شد

13.            از آسمان خد.اوند نظر افکند، و جمیع بنی‌آدم را نگریست

7  زیرا که آن سرّ بی‌دینی الآن عمل می‌کند، فقط تا وقتی که آنکه تا به حال مانع است از میان برداشته شود.

8  لهذا هرکه حقیر شمارد، انسان را حقیر نمی‌شمارد، بلکه خدا را که روح قدّوس خود را به شما عطا کرده است.

16  و ما را منع می‌کنند که به امّت‌ها سخن بگوییم تا نجات یابند و همیشه گناهان خود را لبریز می‌کنند، امّا مُنتهای غضبْ ایشان را فرو گرفته است.

9  و چون اخبار جنگها و فساده‌ا را بشنوید، مضطرب مشوید زیرا که وقوع این امور اوّل ضرور است لیکن انتهادر ساعت نیست.

28  پس تمام اهل کنیسه چون این سخنان را شنیدند، پُر از خشم گشتند

37  زیرا نزد خدا هیچ امری محال نیست.

30  هرآینه به شما می‌گویم تا جمیع این حوادث واقع نشود، این فرقه نخواهند گذشت.

 و چگونه دربارهٔ پسر انسان مکتوب است که می‌باید زحمت بسیار کشد و حقیر شمرده شود.

نگذارد که دیوها حرف زنند زیرا که او را شناختند

 و ایشان را به‌سبب بی‌ایمانی و سخت دلی ایشان توبیخ نمود

24  و در آن روزهای بعد از آن مصیبت خورشید تاریک گردد و ماه نور خود را بازگیرد،

10  آیا این نوشته را نخوانده‌اید، سنگی که معمارانش ردّ کردند، همان سر زاویه گردید؟

/آینده ایران از نگاه زرتشت پیامبر پارسی/