فانوس-10
کج فکری چیست اصطلاحی کشنده تفکریست که همه برداشت های ذهنی آن کج هست یا تابدار.گل زیبا نه خار دارد. دریای زیبا غرق میشوی خورشید تابنده وای سوزانست کتاب خوب کی حوصله داره کار خوب فایدش چیه مرحم شدن کی برا ما مرحم میشه خلاصه هر سازی ناکوک زدن کج مداری در تمامی امور زخم یا بی تفاوتی مطلق.دو حالت لذت از درد دیگران یا بمن چه معروف در اصطلاح بی تفاوتی مطلق صرف به تمامی امور.و طلبکاری بیشتر نسبت به افراد کوشا در زمینه های مختلف. چرا امورات من درست نمیشود. چرا من بیشتر ندارم چرا من این نشدم چرا من اینجوری نشدم چرا های زیاد.در مقوله های قبل جهان مادی صرف و زمین بی حاصل را حاصلخیز کردن و امورات بعد جهانی و خلاف جریان شنا کردن یعنی غرق نشدن بر عکس در آن جریان انسان مثال سراب میرود و غرق مشود.چون خلاف اراده رضایت خدا حرکت میکند. به اصطلاح غرق شده اما خود بی خبر هست در نگاه خانواده جامعه خود و افراد دیگر و دیگری را غرق کردن.غرق شدن اما فکر کردن به اینکه من خوشبختم دو امر جداست در زندگی صرف مادی شما احساس رضایت در تمامی امور میکنید اما شما یک عروسک نیستید عمری دارید میزان خود.پس اگر در این عمر شما مثال بعد مادی صرف بگیرید عروسکی میشوید.چون شما با هدف بزرگی آفریده شدید آنهم در جهانی که امواج حوادث و بحران ها را دارد.پس در هر عمری شما برگشتتان به کجاست. برگشت به رحم مادر نه برگشت به جهان غیر مادی.از نو زاده شدن اموریست در دو تعریف تولد دوباره در حیات باقی مانده عمر و مقوله بعدی مبحث سنگین و اسرار الهی.حالا ما آنچه راحت آنست در زندگی باقی مانده که در نگاه همه پذیرش عمومی میشود و الا آن مباحث خود لول سخت تر میگیرد و هر آنچه هست سر الهی و البته آنچه تعریف آن به ساده تر آن بشود گفت تولد دوباره در لحظه و نو شدن در آنچه میشود باقی مانده عمر را درست تعریف کرد در مقوله دیگر آن نه تسلسل نه دیگر آنی شدن تعریف در این تفکر ما ندارد. بلکه همان.که آن مبحث سنگین دارد.و خود دایره المعارف صد جلدی.در لغات و در تعریف تفسیرو برداشت های متفاوت و آن هم در سر الهی و اما آنچه تعریف آن روتین ترست همان باقی مانده فرصت باقی. برای رفتن به ملکوت الهی نهایت فرصت ها و زندگی حقیقی اصل نه خواب نه در خواب ماندن.معنی خواب خواب ماندگی عقب ماندن از تکامل روحی هست جسم که فناست روح اما مثال همان رحم مادر که کجا آمدید و اگر قبل آن برایتان بگویند در رحم کجا میایید نمیتوانید تصور آن کنید اما در حیات تکامل رشد با امورات و مطالعه و خیلی مسائل میشود تعریف بهتر و رشد یافتگی انسان چون تفکر دارد بینش بینایی و مطالعه و امورات خود رسیدن به آن نه چکشی آنست که تعریف صحیح آن با هر اندیشه حتی بدون اعتقاد حداقل انسانی زیستن باشد پس با تمایلات روح انسانی یعنی روح تکامل یافته اینست که هر چه برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسند چون این جهان مثال آنست که فرصت را غنیمت شمردن و تولد تازه به معنای فرصت باقی مانده هر چقد.
فانوس-9
نگاه درست اگر اینست که انسانی مثلان کسی را ببیند کج راه میرود تلوتلو میخورد.حالش بدست.فشارش مثال افتادست. هر مثلی جنبه درستش یعنی کج راه رفتن او را فهمیدن نه مسخره کردن. کفش او را پوشیدن حال او را داشتن یا نقص مادر زادی یا هر امری نگاه درست میگوید که نقص ها مانع پیشرفت نیستند.بلکه نقص ها یعنی روی جنبه دیگر انسان قوی بشود. معلولیت در پا دارد روی دستانش قوی شود. نقص در زیبایی دارد اخلاق زیبا که خیلی عالیست.نه همین لباس زیباست نشان آدمیت.اگر تعریف ما شد زیبایی صرف صورت و موی آنچنان چشم آنچنانو صورت آنچنان همه چیز نگاه صرف بدون در نظر گرفتن چه اخلاقی دارد چه هنری چه برخوردی چه مهربانی چه سلیقه و خوش ذوقی و ایده ای چه فکر مثبتی چه آشپزی مثال خوبی و... خیلی امورات هست. پس یادمان باشد انسان زاده شده تا همان که هست تکامل دهد و با واقعیت کنار آید. مثلان شخصی در صدا استعداد ندارد اما در نوشتن استعدادش خوب. حالا البته پرورش آن امری اما اگر نشد در زمینه دیگر ناامیدی بدست. پس کشف استعداد خود و توسعه آن در هدف درست.برای همینست که انسان در هر نوع آن حتی معلولیت ذهنی میتواند مهربانی آن شخص را یا لبخند او را و بهترین بینش را بیابد نه مسخرگی نه برتر بینی نه اذیت دیگری بلکه بهترین نوع برخورد و بینش و در کل خوب بودن را در رفتار گفتار و برخورد خود سرلوحه زندگیش کند.
فانوس-8
دری زنگ زده قفل محکمی بر آن. در زنگ زده بدون نگاه بی ارزش و قفل آن زنگ زده.در بدون کارایی و در بدون کارایی فقط بستن آن.اما در زنگ زده قفل زنگ زده. جلوی آن علفهای هرز. و بدون مصرف و نگاه کردن.در باز میشود و قفل آن برداشته میشود.زمین خالی پر از علفهای هرز بی مصرف. داخل زمین میشوید. علفهای هرز آن را میچینید. و یک بیل و زمین را با خاک نرم هم سطح میکنید و سنگلاخ ها هر چه سنگ به پای آدمی میخورد را بر میدارید. خسته میشوید.و باز شروع به فعالیت میکنید زمین هم سطح بدون سنگلاخ و علفهای هرز.حالا زمین آماده هست.بذر را میکارید. بذر آن گیاه میشود و رشد میکند. دانه ها سرباز میکند و گلها را میکارید. و آبیاری میکنید.و کم کم بعد از مدتی زمین خالی و بدون مصرف میشود زمین پر از سر سبزی و گیاه و حالا در آن را تمیز میکنید و جای قفل بر آن بازدید برای عموم آزاد هست میزنید.افراد دیگر در این راه یا مشارکت میکنند و بذری میکارند یا نگاه میکنند و حالا هر کسی رد میشود زمین خالی قفل در زنگ زده بدون توجه نیست حالا یک زمین پر از گل گیاه دیوار پیچک و حوض زیبا و حالا مثلان تختی و استفاده عموم هست. مزرعه زندگی ما همین هست. تفکر ما بسته برای خودمان مثال همان در زنگ زده هست. وقتی باز شد و مفید شد مورد حاصل و بذر دیگری میشود. بی انگیزشی و منافع جمعی آن در منفعت درست و خیر اندیشی هر شخص بالغ و عاقل را بعد از تربیت و تعلیم به آنجا میرساند که زنجیره انسانی ورای دید منافع هست بلکه زنجیره ای هست از کمک بنی بشریت به هم. این زنجیره رضایت خداست. یعنی انسانها زنجیره ای از کمک به هم. برای هم برای رضایت خدا بشوند.این زمین میشود حاصلخیز این زمین از خشک بودن به نو شدن میرود.آری در بسته را باز کردن و کوبیدن اولین قدم هست و بعد آن بذر مرحم شدن و مهربانیست بی تفاوتی ها برداشته میشود و قبیله نگری جایش را به جامعه و خانواده بزرگتری میدهد بنام خانواده زنجیره انسان ها بدون مرز و جغرافیا و خط بندی ها.
فانوس-7
وفاداری جزو برترین خصلت هاست. شخص وفادار یعنی شخصی که اگر بیندیشد و تشخیص درست دهد در راهی در جانب خدا و دوستان خدا همواره محکم می ایستد نه شیفته زمینست بلکه شیفته ذات درست و عاقبت بخیری در نمودار هدف برای رضایت خداست. آینه تبلور درون او را روشن میکند زلال مثل آبست.راکت و کدر نیست.مراتب انسانیت مراتب مختلفیست.عیار انسان ها با هم متفاوت هست.شخصی به گندمی خود را میفروشد و شخصی به تمام سرزمین ها هم نه. چقدر عیار فرق دارد. شخصی با کوچکترین حرفی از دوستش میبرد و شخصی با هزاران بدگویی نه. معیار انسان ها با هم متفاوت هست. مشکل از آن آدم های کم عیار هست. افرادی که با سرابی هم فنا میدهند مزرعه خوش بذری را. و افرادی که حاصلخیز میکنند آن را. جستن و کوبیدن و یافتن. توکل کردن بخداوند مهربان.وفاداری به راه درست مثال شخص درست هست که اندیشه اش را درست بکار میبرد. حس های انسان بر پایه تفکر و ایمانست. حس درست تشخیص درست و آدم در تنهایی دوست حقیقی خود را پیدا میکند بهترین دوست انسان خداست و آنهایی که درست هستند و محبت را یافتن شاید آدم هایی انسانهایی در این زمین نباشند اما محبت و دوستی وفاداری انها هست.حیف از الماس هایی که اگر باشند جهان روشنتر بشود و خباثت همیشه در طول تاریخ بوده هست.و اما تمامی رنج ها و غم های شما را خدا میداند و البته انسانهایی که اگر باشند مرحم بشریتی هستند. و آنهایی که مثال جستن یافتن هستند اگر یافتید مثال گوهرند که تا آب نشده اند و نایاب قدر آنها را باید دانست در این حقیقت هست که در زمانی یافتن ها و جستن ها نمود پیدا میکند و حقیقت و حقانیت ها.تاریکی و روشنایی جهان مثال دو قطب منفی و مثبت هست.جنگ خیر و شر جنگی که نبرد نور و تاریکیست و از دیرین ترین نبرد های تاریخ انسانی بین رذالت و مهربانیست.
فانوس-6
فانوسی ارزش دارد که برای کنار طاقچه نباشد. فانوس یعنی برداشتن درون آن را پر کردن و رفتن در مسیر تاریکی برای روشنایی بخشیدن به آن مسیر اگر در مسیری تاریک قدم بردارید باید روشنایی درون شما مسیر را روشن کند. صرف آدم چگونه هست چه مسیری هست نباشد بلکه هدف ساختن بنای انسانیت باشد نه اینکه حال یک انسان چگونه هست زیرا ساختن سخت و ویران کردن انسانها آسان.برای همینست که انسانی که تشخیص دهد در آن حس میاید و آنکه بماند در تاریکی ارزش خود را حقیر میکند. فتیله یک شمع وقتی روشن شود میشود شمعی دیگر.اما فتیله خیس خورده را روشن کردن یعنی همان خواب هست.در واقع هنر والا آنست که ساختن را بداند و الا تخریب آسانست ولی تخریب بنای محکم غیر ممکن هست زیرا بنای محکم اساس محکم دارد و هر چقدر تقه در ریشه آن زده شود رویش نو دارد اما در بنای غیر محکم آن بنا ویران میشود.پس هر آجر آن درست چیده شود و آهن همان ریشه آن محکم فرو نمیریزد.بنای ایمان خود را محکم نگهداشتن مهم هست.راهنما شدن به درستی و نیکی و مهربانی و زدودن تاریکی و رفتن به سمت روشنایی در تفکر صحیح و عمل صحیح.
