آیاتی از کتاب مزامیر
32. شریر برای صالح کمین می‌کند، و قصد قتل وی می‌کند
40. و خد.اوند ایشان را یاری کرده، نجات خواهد داد، ایشان را از شریران خلاص کرده خواهد رهانید، زیرا بر او توکل دارند
4. خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند، و آنانی که بد اندیش من هستند به قهقرا رفته و خجل شوند
11. کینه‌توزان برخاسته‌اند، چیزهایی را که نمی‌دانستم از من می‌پرسند
15. ولی چون افتادم شادی کنان جمع شدند، آن فرومایگان بر من جمع شدند، و کسانی که نشناخته بودم من را دریدند و ساکت نشدند
20. زیرا از صلح سخن نمی‌گویند، و بر آنانی که در زمین آرامند سخنان حیله‌آمیز را تفکر می‌کنند
20. بدیهایی (که بر) مرد صالح (حادث می‌شود) بسیار است، اما خد.اوند او را از همة آنها خواهد رهانید
5. چیزهای مشکل را به قوم خود نشان داده‌ای، بادة سرگردانی به ما نوشانیده‌ای
4. تا به کی بر مردی هجوم می‌آورید، تا همگی شما او را هلاک کنید، مثل دیوار خم شده و حصار لغزیده
11. ای باکره بشنو و ببین و گوش خود را فرادار، و قوم خود و خانة پدرت را فراموش کن
5. جان من در میان شیران است، در میان آتش‌افروزان می‌خوابم یعنی آدمیانی که دندانهایشان نیزه‌ها و تیرهاست، و زبان ایشان شمشیر بُرنده است
7. بخود می‌پیچیم و بی نهایت خمیده شده‌ام، تمامی روز مکدّر هستم
10. و آن دوست خالص من که بر او اعتماد می‌داشتم که نان من را نیز می‌خورد، پاشنة خود را بر من بلند کرد
5. آنانی که بی‌سبب از من نفرت دارند از شمار موی‌های سرم زیاده‌اند، و دشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارند زورآورند، پس آنچه را غصب نکرده‌ام، باز گردانم
10. و اینک ای پادشاهان تعقل نمایید، ای داوران جهان متنبه گردید
آیاتی از کتاب مزامیر
16. خد.اوند پادشاه است تا به ابد، امت‌های (کافر) از زمین او هلاک خواهند شد
7. ای خد.اوند در غضب خود برخیز به سبب قهر دشمنانم بلند شو، برای من بیدار شو ای‌که داوری را امر فرموده‌ای
13. اگر (شرور) بازگشت نکند (خد.ا) شمشیر خود را تیز خواهد کرد، کمان خود را کشیده و آماده کرده است
7. از نالة خود وامانده‌ام، تمامی شب تخت‌خواب خود را (با گریه) غرق می‌کنم، و بستر خویش را با اشک‌ها تر می‌سازم
4. که در نظر خود حقیر و خوار است، و آنانی را که از خد.اوند می‌ترسند دوست می‌دارد، و قسم به ضرر خود می‌خورد و تغییر نمی‌دهد
3. تا به کی برای جان خویش تدبیر کنم و در دلم هر روزه غم باشد، تا به کی دشمنم بر من سرافراشته شود
14. ای خد.اوند بر من کرم فرموده به ظلمی که از خصمان خود می‌کشم نظر افکن، ای که برافرازندة من از درهای نیستی هستی
9. دست تو همة دشمنانت را خواهد گرفت، یمین تو آنانی را که از تو نفرت دارند خواهد دریافت
9. ا زروی شریرانی که من را هلاک می‌سازند، از دشمنانم که (برای) گرفتن جانم من را احاطه می‌کنند
12. مثَل او مَثَل شیری است که در دریدن حریص باشد، و مثَل شیر ژیان که در بیشة خود در کمین است
10. زیرا جانم را در عالم اموات رها نخواهی کرد و قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را ببیند
7. نزد خد.اوند خاموش شو و منتظر او بمان، و از (مشاهده) شخص به‌ظاهر موفق و مرد حیله‌گر (که موفق است) خود را مشَوش مساز
15. شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت، کمانهای ایشان شکسته خواهد شد
24. اگرچه بیفتد افکنده نخواهد شد، زیرا خد.اوند دستش را می‌گیرد
آیاتی از کتاب مزامیر
4. آسمان را از بالا می‌خواند، و زمین را تا قوم خود را داوری کند
21. این عمل را کردی و من سکوت نمودم، پس گمان بردی که من مثل تو هستم، لیکن تو را توبیخ خواهم کرد، و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد
5. گوش خود را به مثلی فرا میدهم، معمّای خویش را (با نواختن) بربط می‌گشایم
11. زیرا می‌بیند که حکیمان می‌میرند، و جاهلان و ابلهان باهم هلاک می‌گردند، و دولت خود را برای دیگران ترک می‌کنند
15. مثل گوسفندان در گور رانده می‌شوند، و مرگ ایشان را شبانی می‌کند، و صبحگاهان راستان بر ایشان حکومت خواهند کرد، و صورت ایشان در گور پوسیده خواهد شد، تا مسکنی برای آن نباشد
6. دشمنانم دربارة من به بدی سخن می‌گویند، که کِی بمیرد و نام او گُم شود
16. آنانیکه بر من هَه هَه می‌گویند، به سبب خجالت خویش حیران شوند
آیاتی از کتاب مزامیر
10. زیرا در دهان ایشان راستی نیست، باطن ایشان شرارت محض است، حلقوم ایشان گشاده قبری است، و زبان‌های خود را تیزی می‌دهند
5. هراسان شوید و گناه مورزید، در دل‌ها بر بسترهای خود تفکر کنید و خاموش باشید سلاه
6. و اما من خسبیده بخواب رفتم و بیدار شدم، زیرا خد.اوند من را تقویت می‌دهد
4. شریر در غرور خود می‌گوید بازخواست نخواهد کرد، همة فکرهای او اینست که خد.ایی نیست
2. زیرا اینک شریران کمان را می‌کشند و تیر را بزه نهاده‌اند، تا بر راست دلان در تاریکی بیندازند
11. حفاظت شدنم از جانب خد.ا می‌باشد، که راست‌دلان را نجات‌دهنده است
3. کسی که به زبان خود غیبت ننماید، و به دوست خود بدی نکند و دربارة نزدیکان خویش بدگویی را قبول ننماید
5. مبادا دشمنم گوید بر او غالب آمدم، و مخالفانم از پریشانیم شادی نمایند
5. حیات را از تو خواست و آن را به وی دادی، و طول ایام را تا به ابد
12. زیرا قصد بدی برای تو کردند، و فریب‌هایی را اندیشیدند که آن را نتوانستند بجا آورند
7. زیرا دام خود را برای من بی‌سبب در حفره‌ای پنهان کردند، که آن را برای جان من بی‌جهت کنده بودند
20. زیرا از صلح سخن نمی‌گویند، و بر آنانی که در زمین آرامند سخنان حیله‌آمیز را تفکر می‌کنند
26. و آنانی که در بدی من شادند با هم خجل و شرمنده شوند، و آنانی که بر من تکبر می‌کنند به خجلت و رسوایی مشهور شوند
8. از دهان خود بدی را فرو می‌ریزند، لب‌های ایشان چون شمشیرهاست، زیرا می‌گویند کیست که بشنود
10. آنگاه در روزی که تو را بخوانم دشمنانم رو خواهند گردانید، این را می‌دانم زیرا خد.ا با من است
6. خد.ا همراه اوست پس لغزش نخواهد خورد، خد.ا او را یاری خواهد کرد در طلوع صبح
13. آنانیکه قصد جانم دارند دام می‌گسترند، و بد اندیشانم سخنان فتنه‌انگیز می‌گویند، و تمام روز حیله را تفکر می‌کنند
10. شادی و خرمی را به گوش من برسان، تا استخوان‌هایی که کوبیده‌ای به وجد آیند
آیاتی از کتاب مزامیر
3. پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوة خود را در موسمش می‌دهد، و برگش پژمرده نمی‌گردد، و هرآنچه می‌کند نیک‌انجام خواهد بود
2. پادشاهان زمین برمی‌خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضدّ خد.اوند و به ضدّ ماشیح او
3. بسیاری برای جان من می‌گویند، از جانب خد.ا برای او خلاصی نیست سلاه
9. ای خد.اوند به‌سبب دشمنانم مرا به عدالت خود هدایت نما، و راه خود را پیش روی من هموار گردان
5. آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد، و به غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت
4. او که بر آسمانها نشسته است می‌خندد، خد.اوند بر ایشان استهزاء می‌کند
3. ای خد.اوند بر من کرم فرما زیرا که پژمرده‌ام، ای خد.اوند مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم لرزانند
4. ای خد.اوند خدای من نظر کرده مرا مستجاب فرما، چشمان مرا روشن کن مبادا به خواب مرگ بروم
4. خد.اوند همة لب‌های چاپلوس را منقطع خواهد ساخت، و هر زبانی را که سخنان تکبرآمیز بگوید
8. و حال دانسته‌ام که خد.اوند ماشیح خود را می‌رهاند، از فلک قدس خود او را اجابت خواهد نمود، به قوت نجات‌بخش یمین خویش
11. اینک قدم‌های ما را احاطه کرده‌اند، و چشمان خود را دوخته‌اند تا ما را به زمین بیندازند
4. خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند، و آنانی که بد اندیش من هستند به قهقرا رفته و خجل شوند
15. ولی چون افتادم شادی کنان جمع شدند، آن فرومایگان بر من جمع شدند، و کسانی که نشناخته بودم من را دریدند و ساکت نشدند
22. شریر را شرارت هلاک خواهد کرد، و از دشمنان مرد صالح مواخذه خواهد شد
5. در این‌باره فقط مشورت می‌کنند که او را از مرتبه‌اش بیندازند، و دروغ را دوست می‌دارند، به زبان خود ترویج می دهند و در دل خود لعنت می‌کنند سلاه
13. زیرا دشمن نبود که من را ملامت می‌کرد و الّا تحمل می‌کردم، و خصم من نبود که بر من سربلندی می‌نمود، و الّا خود را از وی پنهان می‌ساختم
21. دست خود را بر صلح‌اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است
8. زیرا کمر من از سوزش پر شده است، و در جسم من صحتی نیست
5. ای جان من چرا خمیده شده‌ای، و چرا در من پریشان گشته‌ای، امید بر خد.ا دار زیرا که او را باز حمد خواهم گفت، که نجات روی من و خد.ای من است
8. و تمامی دشمنانم با یکدیگر بر من نمّامی می‌کنند، و دربارة من بدی می‌اندیشند
10. من گنگ بودم و زبان خود را باز نکردم، زیرا که تو این‌را خواستی
3. من گنگ بودم و خاموش و از (بیان) نیکویی نیز سکوت کردم، و درد من به‌حرکت آمد
8. زیرا به خاطر تو محتمل ملامت گردیده‌ام، و رسوایی روی من مرا پوشیده است
18. این همه بر ما واقع شد، اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم
10. زیرا غیرت خانة تو من را دربرگرفته است، و ملامت‌های ملامت‌کنندگان تو بر من روا گردیده است
10. او جنگ‌‌ها را تا اقصای جهان فیصله می‌دهد، کمان را می‌شکند و نیزه را قطع می‌کند و عرابه‌‌ها را به آتش می‌سوزاند
7. خروجش ازکرانة آسمان است و مدارش تا به کرانة دیگر، و هیچ چیز از حرارتش مستور نیست
10. دل فربة خود را بسته‌اند، به زبان خویش سخنان تکبرآمیز می‌گویند
